İsviçre hatıralarım...

“Bu hatıramda sizlere özetle yıllar önce İsviçre’ye çalışmaya gidişimi anlatacağım…”

 

Türkiye gazetesine ve İhlas camiasına selam ve saygılarımı sunarım. Ben Hamit Danışkan. Bu hatıramda da sizlere özetle yıllar önce İsviçre’ye çalışmaya gidişimi ve orada geçen günlerimi anlatacağım…

1966 senesinin 4. Ayında İsviçre’nin Solothurn vilayetinin Selzah köyünde Langner A.G döküm fabrikasında işe başladım. 100 kişilik kadronun 35 işçisi Türk, 20’si İtalyan, 10 kadarı Yugoslav, geri kalanı İsviçreli idi.

Dökümden çıkan parçaları temizliyorduk. Fabrikanın kiraladığı evlerde ikamet ediyorduk. Selzah köyü Solothurn şehrine 7 km mesafede idi. Bir ay sonra ikinci el bir bisiklet aldım. Hafta sonları şehre gidip geliyordum.

Yazın iki hafta tatil yaptık. İşe başlayalı da on ay olmuştu. Personel Şefine durumumu anlattım. Viyana’ya gelmeden önce 1964 yılında nişanlandığımı eğer 11. ayda bir ay kadar izin verilirse Türkiye’ye gidip düğünümü yapıp ailemi de getirmek istediğimi belirttim.

Personel Şefimiz Rikart Burgunder dedi ki:

“İzin veririz ama aileni sadece bir ay için getirebilirsin. Üç senen dolmadan burada oturma izni alamazsın!”

-Sayın Şefim başka hiçbir çare yok mu, dedim.

-Bir tek çare var, dedi. Ona da bir iş bulalım işçi olarak getirebilirsin.

Ben de “olur” dedim. Bana yardımcı oldu, bir ay içinde Grenchen Spital hastanede iş buldu. İki odalı bir ev kiraladım. Gidiş dönüş tren biletini aldım. Eşim Arife için de gidiş dönüş açık bilet aldım. 10.11.1966 günü yola çıktım. İki gün iki gece süren yolculukla Zürih, Milano, Zagreb, Belgrat, Sofya üzerinden İstanbul’a geldim. İstanbul’dan hediyelik alarak oradan Amasya Gümüşhacıköy’e geldim. Oradan da köyümüze gittim. Dile kolay 29 aylık hasret bitmişti.  Sonraki gün ağabeyim Fevzi, resmî nikâh için müracaat ettiğinde “15 gün beklemen lazım” dediler. Merzifon’a gittik. Oradan da aynı cevabı aldık. Vilayete Amasya’ya gittik orada bir doktor raporu ile nikâhı kıyabildik.

23.11.1966 Çarşamba günü Amasya’da resmî nikâh bitince 24.11.1966 Perşembe günü bir günlük düğün yaptık. Bir hafta sonra da yola çıktık.

Aileme pasaport alma işini Amasya’da sormuştum. “Ankara’dan alırsınız” demişlerdi. Ankara’ya varıp İş ve İşçi Bulma Kurumunu bulduk. Pasaportu iki günde alabileceğimizi öğrenince iki gün bir otelde kaldık. Bulgaristan ve Yugoslavya geçiş vizelerini de aldık. 3. gün İstanbul’a geldik. Bir gün İstanbul’da kaldık. 4. gün Sirkeci’den trenle hareket ettik... DEVAMI YARIN