"Aklıma resimlerim geldi"

Köyü besicilik dalında “örnek köy” seçmişler. Köyde panayır düzenlemek istiyorlarmış.

 

Yıllar önce bir köyde öğretmendim. Boş zamanlarımda kavak kaplama sunta üzerine yakma resimler yapıyordum. Epeyce tablom olmuştu.

Bir gün köye, ilden Kültür Müdürü ve Müze Müdürü olduğunu söyleyen misafirler geldi. Muhtarlıkta tanıştık. Köyü besicilik dalında “örnek köy” seçmişler. Köyde panayır düzenlemek istiyorlarmış. Benden de etkinliği çeşitlendirecek fikirler istediler. Programa şekil vermeye çalışıyorduk. Aklıma resimlerim geldi. Eğer uygun görürlerse resim sergisi de açabileceğimi ifade ettim...

Müdürler birbirlerine baktılar. Sonra da “kem küm” etmeye başladılar. Durumu anlamıştım. Sergiye değer resim çıkmazsa endişeleri vardı.

“İsterseniz bir tablomu getireyim bir görün” dedim.

Beni kırmamak adına isteksizce razı oldular. Evim muhtarlığa yakındı, bir koşu giderek çerçeveli bir tablomu alıp geldim. Müdürler tabloyu görünce şaşırdılar, âdeta dilleri tutuldu.

Kültür Müdürü “Hocam ne yalan söyleyeyim, sizi kırmamak adına bakmaya razı olduk ama tablonuz bizi çok şaşırttı. Beklentilerimizin çok üzerinde bir resim bunlar. Üstelik yakma olarak sıra dışı, âdeta antika gibi olmuş. Tamam hazırlığınızı yapın, etkinliğe sizin serginizi de koyacağız” dedi.

Hâliyle ben de çok sevindim bu karara. Böylelikle ilk sergimi çalıştığım köyde açmış oldum. Vali ve Kaymakam başta olmak üzere çok sayıda bürokratın katıldığı etkinlikte sergim çok beğenildi ve takdir topladı...

Kültür Müdürü, bu sergiyi ilde de açmam için söz verdi. Tarih ve salon tespiti için bir ara kendisine uğramamı söyledi. Ertesi hafta makamına gittim. Beni sevinç ve ilgi ile karşıladı. Kültür Müdürlüğü sergi salonunda yedi günlük bir tarih belirledik. Zaten resimlerim hazırdı.

Tespit edilen tarihte köyün minibüsü ile resimleri salona götürüp düzenlememizi yaptık. Yaklaşık 25 tablom vardı. Bu tür etkinliklere ilk kez katıldığımdan; açılış, davetiye, kokteyl gibi formalitelerden habersizim. Kültür Müdürü de bunlardan bahsetmedi bana.

Açılışsız bir sergi olmuştu. Ben, getirdiğim kolonya ve bir kutu çikolatayı da gelenlere ikram edilsin diye girişte bir masaya bırakarak, Kültür Müdürü ile vedalaşıp köye döndüm. İzin alarak sergimin başında bulunmak bile aklıma gelmemişti. DEVAMI YARIN