"Sen ne güzel adammışsın..."

 “Bu adam benim bütün duama ortaktır. Bütün sevabıma Rabbim ortak etsin bu adamı...”

 

Hatıraya bugün de devam ediyoruz. Mektup amcanın eline ulaşmış. O zamanın parasıyla rakam telaffuz etmeyeyim ama hakikaten büyük bir para. Yâni bütün eğitim hayatımı karşılayacak bir para yatırmıştı hesaba. Beni bankadan aradılar. Büyük bir heyecan ve mutluluk içerisindeyim. Zira gelen para ile rahmetli babamın 8 aylık borcunu ödedik. Aylardır ödeyemediği kirası var, maaşı, kılık kıyafet, kız kardeşime yeni bir ayakkabı, benim okul harçlığım hepsini halletmiş idik...

Sonra, üniversiteden mezun olmaya bir yıl kala yine ben aynı duruma düştüm. Parasız. Yine yazdım ve yine amca bana bir miktar para gönderdi.

Okuldan mezun oldum ve bir gazetede köşe yazarı oldum. O yazdığım köşe yazılarını oraya yolladım. Fotokopisini çektirdiğim diplomamı büyük bir heyecanla ona yolladım. “Bakın bunlar hep sizin vesilenizle oldu” diyerek teşekkür ettim kendisine. Ama bir daha o amcadan bana hiç haber gelmedi. Rahmetli babam hep derdi ki: “Bu adama çok dua edin. Bu adam benim bütün duama ortaktır. Bütün sevabıma Rabbim ortak etsin bu adamı...”

Sonrasında olay şöyle gelişti: "Almanya’da ise ben bulurum sadece adını soyadını ve yaşadığı şehri verin yeter" dedi arkadaşım.

Yazan adres henüz 3 hafta önce olduğu bir yermiş. Oraya gösteriye gitmiş. Arkadaşlarını arayıp isim vererek demiş ki: “Bana bu ismi bulabilir misiniz?”

Meğer kendisini iyi tanıyorlarmış. Bir kızı varmış. Onunla irtibat kuruldu... Kızına ulaştık. Gece damadı açtı telefonu, dedim ki: "Ben size bir hikâye anlatmak üzere arıyorum, Türkiye’den... Oğlum hoparlörü açın kız da dinlesin!"

Buradan gözyaşları içinde babasının nasıl iyi bir insan olduğunu ve bize nasıl yardım ettiğini söylediğimizde kızı da ağlamaya başladı. Telefonda hepimiz duygulanmış ağlıyorduk... Sonra şöyle söyledi karşıdaki ses:

“Ben niye ağlıyorum biliyor musunuz? Babamın durumu yok idi. Benim babam fakir bir adam idi. Bir gecekonduda yaşıyorduk biz. O yolladığı paraları nasıl yolladı bilmiyoruz, ama benim babam fakir bir adamdı!.."

Sen ne güzel bir adammışsın Ahmet Amca… Derler ya hani; Adam gibi adam…

Sen, her kişiye değil, er kişiye yaraşır bir davranış ile hepimize ne güzel bir ders verdin. Rabbim senin gibi veren el olan yiğitlerden olmayı nasip etsin.”

[Not: Bu hatıra 2017 yılında TRT1’de yayınlanmıştır https://www.youtube.com/watch?v=OpYsmJVMtT0]