Bu terminoloji nereden bulaştı bize?

 

Ölüsü olan üç gün ağlar, delisi olan her gün ağlar...

 

 

 

 

İnsan, taşıdığı özellikler itibarıyla âlemdeki değeri bellidir. Sınırları bilir, sınırlarına da sahip çıkar. Hâl böyle iken aynı insan bazı durumlarda sınırları çok zorlamaktadır. Bu hususlardan biri de son yıllarda asli yerleri dışında kullanılmakta olan ''Yaratmak”, “Mucize” ve “İlahi Bakış Açısı'' kavramlarıdır. Allahü teâlâ ve O'nun Peygamberleri elbette üstün olanlardır. Onlara mahsus ve onlardan ortaya çıkmış kavramları bizim kullanmamız hem aklen, hem dinen hem de dilimiz açısından yanlış bir durum ortaya çıkarmaktadır. Bu kavramlar hususidir. Bizim bunlar yerine kullanacağımız bir sürü kelime mevcuttur.

Yaratmak kelimesi TDK'da temel anlam olarak yoktan var etmek, mucize kelimesi Peygamberlere Allahü teâlânın ihsan ettiği olağanüstü olaylar, “İlahi Bakış Açısı” ise Rabbimizin her şeyi her an görmesi, işitmesi ve bilmesi ile alakalıdır. Dinen bu hususların dahi yeterince bilinmediği bir zamanda zikrettiğimiz bu kavramların sınırlarının zorlanması çok ciddi bir anarşi ortaya çıkarmaktadır. “İlahi Bakış Açısı nedir?” diye soran bir talebeye, yazarın olaylara hâkim olması diye bir açıklama yapılmaktadır. Zaten önceden ''Hâkim Bakış Açısı'' denirdi. Şimdi İlahi denmesi çok düşündürücü ve üzücüdür. Buna FETÖ yayınlarında ''Tanrısal'' da denmiştir! Peki neden düşünmüyoruz, Allahü teâlâ bizi yoktan yarattı derken yaratmak kelimesinin O'na mahsus olduğunu! Oysa kendimiz diyoruz ya bizi yarattı diye! Peygamberleri anlatırken mucizelerinden bahsediyoruz; fakat bu kelimeyi de başka yerlerde kullanıyoruz! İnsan, elbette her şeyi Allahü teâlâ gibi bilemez. İlahi Bakış Açısı denirken acep Hristiyanlıktaki tanrı göktedir, bizi izlemektedir zihnî altyapısı mı yansıtılmaktadır? İlahi Bakış Açısı'nı kullanmak, İslamiyet’e göre çok yanlış; eğer Hristiyanlıktaki anlayış yansıtılıyorsa bu da ayrı bir yanlış. Millet olarak düşünmeden ve haddi bilmeden bir konuşma tarzı veya terminoloji oluşturma nereden bulaştı bize? Niçin bu kadar gevşedik?

 

 

 

 

                     Sona kalma!..

 

Kaç yıl yaşarsan yaşa ve nice bir ömür sür;

Mutlu ve sağlıklı ol, her hâlin olsun güzel!..

Cennet gibi vatanda, al bayrak altında hür;

Nasıl yaşarsan yaşa, “son”a kalma, “erken” gel!..

 

            Bu “kurslar” senin için, bu “câmiler” hep açık;

            “İlim” ile yüksel sen, “merdiven”e hele çık;

            “İyi insan-has adam” olmak var açık-seçik;

            Nasıl yaşarsan yaşa, “son”a kalma, “erken” gel!..

 

“Yaz Kursu-Kur’ân Kursu”, “ilmin” çekici-örsü;

“Aile Meclisleri”, “Anne-Baba”lık kürsü;

“Güzel Ahlâk-Mutlu Ev”, nasılmış millet örfü?

Nasıl yaşarsan yaşa, “son”a kalma, “erken” gel!..

 

            KAYIKÇ’Ali bir “dede”, “gence nasîhat” ede;

            Evvel bunlar yok idi, örnek al memlekete;

            “İlim-ahlâk yoksunu”, düşer hep felâkete;

            Nasıl yaşarsan yaşa, “son”a kalma, “erken” gel!..

 

 

 

 

 

Doğal ortamda yetişmiş elmaları dörde bölün ve çekirdekli kısımlarını ayıklayın. Yaklaşık 5 litrelik kavanoza yerleştirin. Kavanozun geri kalan kısmına üst kısmını boş kalacak şekilde su doldurun. İçine bir miktar sirke anası veya 3 çorba kaşığı halis bal ekleyin. Kavanozun kapağını kapatın ve biraz hava alacak şekilde temiz pamuklu tülbent kullanın. Işık almayacak oda sıcaklığında bir yerde 2 ay kadar bekletin. Sirkenin fermente olduğunu sirke kokusu gelmeye başladığında anlayacaksınız. Olmuş sirkeyi süzün. Posayı atın. Kavanozu yıkamadan süzülen sirkeyi tekrar doldurun. İçine 2 çorba kaşığı bal katın ve kapağını kapatıp bu kez serin yerde beklemeye bırakın. Arada bir yaptığınız kontrolde sirke keskinliğine ulaştığında kullanabilirsiniz. Sirke ne kadar uzun beklerse o kadar kaliteli olur. Bu sürede sirke üzerine biriken beyaz denizanasına benzer katmanı bir sonraki sirke için maya olarak da kullanabilirsiniz ama sürekli sirke yapacaksanız. Afiyet olsun.