Anaya babaya merhamet!..

 

Karıncadan ibret al, yazdan kışı hazırla...

 

 

Nice evlatlar bilirim anne ve babası yaşlanınca yüzüne bile bakmayan, merhametli ve iyi bir insan olduğunu ispatlamak için evinin içinde köpek kedi besleyerek Allah'ın rızasını kazanıp cennete gideceğini düşünen. Elbette ki hayvanlara merhamet etmek, onları korumak, beslemek güzel bir şey ama ana babayı dışlayıp bunu yapmak asla kabul edilemez. Yüce dinimiz bu konuda insanoğlunu uyarır ama nasipsizlerin bazıları eşlerinin baskısından bazıları nefsinin esiri olarak bazıları merhametsizliğinden ana baba duasından mahrum kalırlar. Yüce Yaradan'ın torunlara bakılıp büyütülmesi ile ilgili hiçbir vaadi olmamasına rağmen bazı dede ve nineler kendi anne ve babalarını dışlamış şefkat ve merhameti torunlara ve hayvanlara gösterir olmuşlardır. Kendi çevremde bile bu tipler oldukça fazla. Ana babası bakıma ilgi, sevgi ve tedaviye muhtaç olduğu hâlde onlarla ilgilenmeyip oturma salonunun başköşesine bir köpek, kedi oturtmuş; kedi ve köpeğin aşılarını ve sağlık taramasını aksatmadan yaptırıp ana babasını bir kez hastaneye götürmeyip bununla da övünen nice hayırsız evlat tanırım...

Evliyanın büyüklerinden biri, nafile hacca gitmek üzere yola çıktı. Bir ara Bağdat’a uğradı. Orada Ebu Hâzım-ı Mekki hazretlerini ziyarete gitti. O anda uyuyordu. Biraz bekledi. Uyandı ve o zata dedi ki:

-Şimdi Resûlullah efendimizi rüyada gördüm. Bana, senin hakkında, (Annesinin hakkını gözetsin! Bu, nafile hacdan daha iyidir) haberini ulaştırmamı emretti. Bunun üzerine o zat geri döndü ve bütün hayatı boyunca annesine hizmet edip duasına kavuştu.

İmandan sonra birinci vazifemiz ana-babanın kalbini kırmamaktır. Onlar ne kadar kötü olsalar da, yine her şeyin üstünde hakları vardır. Onların kalbini kıranın ibadeti kabul olmaz. Müslüman doğmamıza ve Müslüman yetişmemize sebep olan ana-babamızın kalbini kırarsak Cennete girmemiz düşünülebilir mi? Müslüman ana-babamız, bizden razı olmadıkça, Allahü teâlânın sevdiği kulu olmamız mümkün mü? İyilik ederek rızalarını almaya çalışmalıdır!

 

 

 

 

 

 

Yaslamış sırtını Sarıtepe’ye

Bir eşin benzerin yoktur Sungurlu'm

İmza atmış Şakir Usta Kule'ye

Bir eşin benzerin yoktur Sungurlu'm

 

Ulucami Eski Hamam tarihin

Çağırır maziyi güzel evlerin

Şifa sunar hastaya İçmelerin

Bir eşin benzerin yoktur Sungurlu'm

 

Taşköprü maziden atiye yoldur

Toprak bereketli ürün mebzuldür

Mülayim insanı gönlü hep boldur

Bir eşin benzerin yoktur Sungurlu'm

 

Değersin gurbette dökülen yaşa

Tarihin dayanır ta Hattuşaş’a

Yad elde hasretiz kavim kardaşa

Bir eşin benzerin yoktur Sungurlu'm

 

Bağrına bas beni, bakma el gibi

Çalıyor teybimde Aşık Gülabi

Türkiye’ce meşhur sarı leblebi

Bir eşin benzerin yoktur Sungurlu'm

 

Fikret’im kes heri uzattın sözü

Yanıyor içimde hasretin közü

Hasreti dindirir mi Budaközü

Bir eşin benzerin yoktur Sungurlu'm...

 

 

 

 

 

İslâm dîninin bildirdiği emirlere ve yasaklara “Ahkâm-ı şer’ıyye” veyâ “Ahkâm-ı islâmiyye” denir. Bunlara “Ef’âl-i mükellefîn” de denilmekdedir. Ef’âl-i mükellefin sekizdir:

Farz, vâcib, sünnet, müstehab, mubâh, harâm, mekrûh ve müfsid.

FARZ: Allahü teâlânın, yapılmasını âyet-i kerîme ile açıkça ve kesin olarak emrettiği şeylere farz denir. Farzları terk etmek harâmdır. İnanmayan ve yapılmasına ehemmiyet vermeyen kâfir olur. Farz iki çeşittir:

Farz-ı Ayn: Her mükellef olan Müslimânın bizzat kendisinin yapması lâzım olan farzdır. İmân etmek, abdest almak, gusl etmek (yani boy abdesti almak), beş vakit namâz kılmak, ramazan ayında oruç tutmak, zengin olunca zekât vermek ve hacca gitmek, farz-ı ayndır. [Otuz iki farz ve elli dört farz meşhurdur.]

Farz-ı Kifâye: Müslümanlardan birkaçının veya sadece birinin yapması ile diğerlerinin sorumluluktan kurtulduğu farzlardır. Verilen selâmın cevâbını söylemek, cenâzeyi gasl etmek

[yani yıkamak], cenaze namazı kılmak, Kur’ân-ı kerîmin tamamını ezberleyip hâfız olmak, cihâd etmek, sanatına, ticaretine lâzım olandan fazla din ve fen bilgilerini öğrenmek gibi farzlar böyledir.