Zaman ve değeri -1-

Sağlığımızda kıymetini bilmediğimiz iki önemli şey vardır. İnsanlar ne yazık ki onun kıymetini bilmezler. Onlar sağlık ve vakittir.

Zaman üzerinde geçilip gidilen bir boşluk değil, o yakalanıp kullanılacak bir cevher, piyasa değeri ve kullanım sermayesi ölçülemeyecek, insanlara bahşedilmiş en önemli bir sermayedir. Dün ve bugün zamanın sırrını kavrayanlar eşya ve hadiselere nüfuz ede ede onda var olmanın özünü keşfettiler. Zamanı bir boşluk kabul edenler ise onun öğütücü dişleri arasında eriyip yok olup gittiler.

Eğer geçmişteki şerefli yerimizin yeniden kazanılması, ihtişam dönemimizin bir kere daha yaşanması ve milletlerarası işlerde denge unsuru olmamız arzu ediliyorsa evvela zamana hâkim olmanın yolları araştırılmalıdır.

Bu kıymetli sermayenin zerresi dahi zayi edilmemeli ve onu en iyi şekilde değerlendirip yeni nesillere de ezberletilmelidir.

Ömrünün kısalığından şikâyet eden insanların sayısı hiç de az değildir. Ama acaba bu şikâyetçiler o kısa ömürlerini bile tam olarak değerlendirip yaşayabiliyorlar mı?

Oysa önemli olan ömrün uzunluğu kısalığı değil mevcut olanın değerlendirilmesidir.

En uzun ömürlüler en çok yaşayanlar değil, güzel şeyler yaparak, evirip çevirerek hayatlarından en çok semere ve verim almasını bilenlerdir.

Bu ölçüye göre yüz yaşında kısa ömürlüler olabileceği gibi, yirmi yaşında iken ancak binlerce yılda elde edilebilecek bereket ve feyizlerle donanmış, başı göklere ulaşmış olanlar da bulunmaktadır.

Zamanın verimli ve doğru kullanılmasında sadece ilim ve teknolojinin yardımı değil, insan ruhunun iradesinin ve aklın da yardımcı olması lazımdır.

Zamanın ne olduğu ve onun nasıl değerlendirilip, kullanılması gerektiği okuldan ziyade aile ve hayat okulunda öğrenilir. İnsan zamanı kullanmayı öğrenmesini başkalarından değil kendisinin eğitiminden ve tecrübelerinden öğrenmeli ve ona göre değerlendirmelidir.

 

 

 

 

 

Arı çiçeği bekler,

Çiçek günü, gün doğmayı...

 

Dil sözü bekler,

Söz anlamı, anlam yankılanmayı...

 

Çocuk büyümeyi bekler,

Büyük çocuk olmayı...

 

Dert bitmeyi bekler,

Kan dinmeyi, sevinç sürmeyi...

 

Hasret geçmeyi bekler,

Tokluk kalmayı, umut çoğalmayı...

 

İnsanlık sevgi bekler,

Sevgi insanı...

                      "İsimsiz"

 

 

 

 

Petrolden elde edilen renksiz, kokusuz bir mum çeşididir. Parafin mumu ilk defa 1829 yılında odun katranından 1867’den sonra da petrolden elde edildi. 1947’de de sentetik parafin mumu da yapıldı.

Parafin petrolün bir yan ürünüdür ama ayrıca ham petrolün, parafininin giderilmesi gerekir. Ham petrolün rafinasyonunda yan ürün olarak elde edilen yağlı parafin önce sıcakta eritilir, sonra da soğutularak yalnız parafinin donması sağlanır ve donan posa şeklindeki parafin yağlı kısımlarından süzülerek ayrılır. Bugün modern olarak çalışan parafin imalathaneleri de, yukarıdaki esasa dayanarak parafin mumunu üretir. Yeni metotlara göre yapılan parafin mumları %20 kadar yağ içerir. Bazı durumlarda yağ miktarı %3’e kadar düşürülür. Daha ileri saflaştırma ile renk, koku ve tadı daha iyileştirilir.

Parafine batırılmış veya parafinle kaplanmış kâğıt ve karton, sıvı ve katı yiyeceklerin saklanmasında kullanılır. Çünkü parafin mumları reaksiyona girmez. Çeşitli sanayi dallarında kimyevi ve elektriksel yalıtma maddesi olarak kullanılır. Tekstilde, eczacılıkta, kozmetik sanayiinde plâstik, patlayıcı madde ve elektrik malzemelerinin imalinde kullanılır. Mum imalatında bal mumunun yerini almıştır.