Zaman ve değeri – 2-

Neden acaba para harcarken daha hesaplı ve tasarruflu bir politika izliyoruz da zamanı harcarken aynısını uygulamıyoruz? Üstelik parayı her zaman yeniden kazanmak mümkünken zamanı yeniden kazanmak mümkün mü? Para her zaman kazanılır ama zaman öyle değildir, giden zamanı geri getiremeyiz. Çünkü onun yerine geçecek hiçbir şey yoktur. Onu israf etmek hayatımızı israf etmekle eş değerdir.

Günümüz insanı, her şey otomatik olup makineleştiğinden ve teknolojinin gelişmesinden dolayı rahatına daha da düşkün olup hareketsiz bir hayatın kuşatmasında, bir elinde telefon bir elinde TV kumandası zamanını boşa harcamaktadır.

Okuma yok, yazma yok, spor yok, hiçbir aktivite yok. Ondan sonra gelsin hareketsizlik bunalımları, kendini dinleme ve stres yüklü çekilmez zamanlar ve kronik hastalıklar. Eve alınan birkaç kitap dergi ve gazete okunmadan sadece resimlerine bakıldıktan sonra bir tarafa fırlatılmakta… Bazı yerlerde kahve köşesi ve oyun salonlarında gördüğümüz eş dost ve arkadaşlara ne yaptıklarını sorduğumuzda verdikleri cevap çok acı olmaktadır. Zaman öldürüyoruz. Ne kadar yazık değil mi? Oysaki zaman öldürülmez, değerlendirilir. Okumak, yazmak, spor yapmak, ibadet etmek güzel bir eser bırakmak için çalışmak, uğraşmak ve didinmek ve gayret göstermektir. Geleceğin bahtiyar nesilleri zamanı değerlendirmesini bilecek, düşünürken çalışmayı, çalışırken okumayı, okurken de idealleri uğrunda hizmet vermeyi ihmal etmeyecek, daima canlı, daima gayretli olup zamanın kıymetini bilen onu en iyi şekilde değerlendiren  ‘Asımın nesli’ olacaklardır. Ne demişler. Kim eğer bu dünyada bırakmasa bir eser, eser bırakmayanın yerinde yeller eser.

 

 

 

 

Hoş geldin ey mübarek ramazan

Sabırla bekledi seni Müslüman

Huzur bulur sende Hakk’a inanan

Hoş geldin mübarek şehri ramazan

 

Seni müjdeledi Berat Gecesi

Özledi seni müminlerin cümlesi

Sensin affımızın büyük müjdesi

Hoş geldin af ayı şehri ramazan

 

İftar, teravih, sahur zevkin var

Müslüman gönlünde büyük mevkiin var

Sende kabul olur bütün dualar

Hoş geldin mübarek şehri ramazan

 

 

İbadet ederler müminler hep bir

Teravih arası alınır tekbir

Bin aydan hayırlı leyle-i kadir

Hoş geldin nur ayı şehri ramazan

 

 

Şair Süleyman’ı huzura koydun

İftarda sahurda zevke doyurdun

Seni çok severim kalbimdir yurdun

Merhaba, merhaba şehri ramazan

 

 

 

 

 

CAMİ ADABI: Câmiye, sağ ayakla girmeli, sol ayakla çıkmalı. Ön saflara geçmek için başkalarına eziyet vermemeli. Saflar yandan sıklaştırılmalı, omuzlar birbirine iyice değmeli. Cuma günü imam minbere çıkınca ve cemaatle namaz kılınırken, sünnete başlamamalı. İş elbisesi, büyüklerin yanına çıkılamayacak elbise ve fena kokulu çorap ile namaz kılmamalı. Sünnet ile farz arasında konuşmamalı. Câmiye abdestsiz girmemeli. Ön safta yer varken, arka safta durmamalı. Câmide bir şey yiyip içmemeli. Câmide, alışveriş yapmamalı. Cemaate yetişebilmek için koşmamalı. Câmide dünya kelâmı ile meşgul olmamalı. Câmide yüksek sesle konuşmamalı.

Câmiyi kirletecek veya cemaatin huzurunu bozacak derecede gürültü yapan çocukları câmiye getirmemeli. Câmiyi yol hâline getirmemeli. Câmiye ayakkabı ile girmemeli. Câmide ibadet etmeli, dünya kelâmıyla meşgul olmamalı.