Güzel Türkçemiz bizim

Güzel dilimiz Türkçe, bizim ses bayrağımızdır. Atalarımızdan yadigâr, millî benliğimizin ifadesi, hayata ve varlıklara bakış açımızın penceresi, bizi biz yapan değerlerin göstergesi olan ana dilimizdir Türkçemiz.

Büyük şairimiz Yahya Kemal Beyatlı ana dilimiz için şu tanımlamayı yapar:

“Türkçe ağzımda annemin ak sütü gibidir.”

İşte ana dilimiz o kadar kıymetli, o kadar değerlidir bizim için. Peki bu kadar değerli olana biz gereken özeni gösteriyor muyuz?

Onu doğru kullanıyor muyuz?

İnternet kullanımının çok arttığı, gençlerin akıllı telefonların ve tabletlerin ekranından başını kaldıramadığı bir dönemde Türkçemize asıl gereken özeni gösterebiliriz, yeni nesillere Türkçeyi doğru kullanmanın yolunu nasıl öğretebiliriz?

Bu konu üzerinde düşünmemiz, kafa yormamız gerekir diye düşünüyorum. Mesela her gün 5-10 sayfa Türkçemizin söz üstadı olmuş yazarlarımızın güzel eserlerinden okunabilir, yine her gün hiç olmazsa güzel bir şiir okunabilir, her gün birkaç sayfa dilimizin kurallarını öğreten kitaplardan okuyabiliriz şeklinde fikirler aklıma geliyor.

Satırlarımı daha fazla uzatmadan Azerbaycanlı büyük şair Bahtiyar Vahapzade’nin yazdığı “Ana Dili” adlı şiirlerden bir kuple ile size veda etmek istiyorum. Bu şiir zaten ana dilimizin önemini, değerini en güzel şekilde ifade ediyor. (Cüneyt Aybey-Turgutlu/Manisa)

 

 

 

“Dil açanda ilk defa ‘ana’ söylerik biz

‘Ana dili’ adlanır bizim ilk dersliyimiz

İlk mahnımız laylanı anamız öz südüyle

İçirir ruhumuza bu dilde gile-gile.

Bu dil-bizim ruhumuz, eşgimiz, canımızdır,

Bu dil-birbirimizle ehdi-peymanımızdır.

Bu dil-tanıtmış bize bu dünyada her şeyi

Bu dil-ecdadımızın bize goyup getdiyi

En gıymetli mirasdır, onu gözlerimiz tek

Goruyub, nesillere biz de hediyye verek.

 

****************

 

 

 

 

Müminler af diler yüce Mevla’dan

Ondan faydalanır, nasibi olan!

Kadir gecen vardır, üstün bin aydan!

Ayların sultanı, şehr-i ramazan!

 

En büyük şan şeref, kullara iman.

Şifaya kavuşur, orucu tutan.

Kadir gecesi var, üstün bin aydan.

Ayların sultanı, şehr-i ramazan!

 

Bir çeşit 'rektefe' olunur insan.

Pislikler atılır, bütün vücuttan!

Kadir gecesi var, makbul bin aydan!

Ayların sultanı, şehr-i ramazan!

 

Karaciğer rahat, eder stoktan!

Ölçüsüz mükâfat, verir yaradan!

Kadir gecesi var, üstün bin aydan!

Ayların sultanı, şehr-i ramazan!

 

Çok gizli ibadet, tutsan tutmasan!

El ayak dil gözler, uzak günahtan!

Kadir gecesi var, üstün bin aydan!

Ayların sultanı, şehr-i ramazan!

 

 

 

 

 

Cuma namazının farzları: Cuma günü onaltı rek’at namaz kılınır. Bunun iki rek’atini kılmak farzdır. Öğle namâzından daha kuvvetli farzdır. Cuma namâzı farz olmak için iki türlü şartı vardır: 1-Edâ şartları. 2- Vücûb şartları. Edâ şartlarından biri noksân olursa namaz kabul olmaz. Vücûb şartları bulunmazsa kabul olur. Edâ, yani cuma namazının sahîh olması için şartları yedidir:

1- Namazı şehirde kılmak (Şehir: Cemaati en büyük câmiye sığmayan yer demektir.) 2- Devlet reisi veya valinin izni ile kılmak. 3- Öğle namazının vaktinde kılmak. 4- Vakit içinde hutbe okumak. 5- Hutbeyi namazdan önce okumak. 6- Cuma namazını cemaat ile kılmak. 7- Câmi kapılarını herkese açık tutmak.