Ağla Luce ağla

Üzülmemek elde mi? Gruptan çıkmayı çokta garantilemiş Fenerbahçe’nin, liderliğini perçinlediği gecede üzülecek ne buldun demeyin bana. İçerde dışarda yendiğimiz, hele bu sefer sahadan sildiğimiz Dinamo Kiev’le oynadığımız Şampiyonlar Ligi maçı geldi aklıma. Ah o kadar erken olmasaydı… Neyse ya tadımız kaçmasın, keyfimize bakalım. Ne güzel de oluyor, Dinamo Kiev’i yenmesiiii. Off üstüne bir de morarmış bir Mircea Lucescu, hmm tadından yenmiyor.

Paramparça

Ah Jorge Jesus ah, sen yok musun sen. İstanbulspor maçından beri acayip acayip açıklamalar yapıp gözümüzü korkutuyorsun. Yok Fenerbahçe, Avrupa’dan elenecekmiş, rotasyon yapacakmış, zaten Rennes evinde rahat kazanırmış. Bize ne… Fenerbahçe böyle oynasın, varsın hamsi kavağa çıksın. Diziliş 4-4-2, oyun 4x4. Arda desen forması gibi 10 numara. Valencia ile Batshuayi gol kaçırma yarışı yapmasa hepten dağılacak Dinamo. Yetersiz oyununu tekme tokat, her türlü çirkeflikle ört bas etmeye çalışan Dinamo. Lucescu’nun Dinamosu. Şakası yok, resmen dağıldı Luce’nin Dinamosu.

Doyamadık ki

Ne tekmeler durdurdu Fenerbahçe’yi ne Rennes’in erken golle öne geçmesi bozdu moralleri. Her şeyden bağımsız, Jorge Jesus talimatlarından tavizsiz oyun önce Arda, sonra Arao’nun gollerini getirdi. Ama benim için Crespo’nun, “Orijinal dinamo benim” dercesine sahayı rakibe dar etmesi bir başkaydı yine. Maçtan önce Hırvat’ın Bebek’ini eleyen, son düdükle Rumen’in Luce'sini ağlatan Fenerbahçe kasasına 3 milyon avro, ülke puanına 5 sayı daha koydu. Dur arkadaş ya, bak yine üzülecek bir şey buldum, iyi mi?! Şimdi biz bu Fenerbahçe’yi 9 Mart’a kadar Avrupa’da izleyemeyecek miyiz? Neyse tek derdimiz bu olsun. Belli, bu Fenerbahçe daha çok gülecek. Sen ağla Luce.