Mehmet Emin Uluç

Bir masala inandırdın insanları hoca. Adın bile yetti. Ne Şampiyonlar Ligi’nden elenmen ne Süper Lig’e Kadıköy’de Ümraniye’den bir puanı doksan artıda kurtararak başlaman kredini düşürmedi

Hafta içiymiş, hava soğumuş kime ne? Kış geliyorum diyor da belli ki bu sezon Fenerbahçe hep çiçek açacak

Üzülmemek elde mi? Gruptan çıkmayı çokta garantilemiş Fenerbahçe’nin, liderliğini perçinlediği gecede üzülecek ne buldun demeyin bana.

Fenerbahçe bunu hep yapıyor. Önce avans veriyor sonra skoru eşitliyor. Ama bu sefer biraz abartı oldu sanki... Fransa’daki maçın acısı mı dersiniz, yoksa liderlik motivasyonu mu, Fransızlar zincirden boşanmış deli gibi başladı.

Adaya çıkarma yaparcasına daha yerli bir kadroyla çıktı Fenerbahçe sahaya. Tam beş Türk oyuncu ilk on birdeydi.

G.Sa­ray ve An­ka­ra ga­li­bi­yet­le­riy­le mo­ral bu­lan F.Bah­çe, Ce­mal Ay­dın'ın ger­di­ği or­tam­da sı­kın­tı­lı gün­ler ya­şa­yan A.Gü­cü'nün ko­nu­ğu ol­du. Ga­li­bi­yet se­ri­si ya­ka­la­yan kad­ro­dan Se­mih, Ro­ber­to Car­los ve Uğur Baş­kent'te gö­rev ya­pa­maz­ken, Alex'in ge­ri dö­nü­şü­nün ta­kı­mı na­sıl et­ki­le­ye­ce­ği me­rak ko­nu­suy­du.

F.Bahçe'nin Avusturya'nın Kitzbühel kasabasında yaptığı sezon öncesi hazırlık kampına damgasını vuran isim İspanyol Teknik Direktör Luis Aragones oldu.

Kaptan pilotun "Soğuk eksi 14 derece" anonsuyla indiğimiz Sivas'ta sıcak bir zirve mücadelesine şahit olduk. Bir çok eksiğine rağmen "Evinde namağlup" unvanıyla rakiplerine korku salan Sivas, kupada 10, ligde 5 atan yıldızlar karması F.Bahçe'yi konuk ediyordu.

Tamam maça çok iyi konsantre değildik, iyi oynamıyorduk, pozisyon vereceğimiz çok aşikardı. Ama Marica'nın bu kadar başımızı döndüreceğini de beklemiyorduk.

Yazıp çiziyoruz yıllardır, bizden önce yazanlar gibi ve sonrasında yazacaklar gibi. Ama bugünlerde hiçbir şey yazmak gelmiyor insanın içinden.

Güzide kulübümüzün yönetiminde yaşananları ibretle okuyoruz. Konuşmaların tam içeriğini bilemesek de, bir yönetim toplantısında hakaretamiz ifadeler bulunması utanç verici. Bırakın hakarete uğrayan yöneticinin kadın olmasını, bir yöneticinin dava arkadaşına hakaret etmesi ne demek? Aynı uğurda mücadele eden, omuz omuza vermiş iki insandan birisinin fikrini savunurken, beraber yürüdüğü dostuna saldırmasını anlamak mümkün değil ki; anlatalım!..

Ey Süper Lig hocaları, bu yazıyı okuyun. Kaçırırsanız peşinden koşun. Orijinalini bulamazsanız, kopyasını edinin, çalışma odanızın duvarına asın, bir sezon boyunca size lazım olacak en önemli kaynaktan mahrum kalmayın. Hiçbir şey yapamazsanız, okuyanları bulun ve size anlatmaları için gerekiyorsa onlara yalvarın. Evet efendiler iyi dinleyin, başlıyorum.

La Liga... Dünyanın en gözde liglerinden biri. Dünyanın belki de en büyük iki takımının at oynattığı meydan. Evet Real Madrid ile Barcelona'nın arenası orası. Bu iki ezeli rakip bu sezon nefes kesen bir yarışa girdi.

Sus, sus, sus... Nereye kadar? Uzaktan seyrediyorum, "acaba" diyorum, hep bir umut besliyorum, ama Nuri Albayrak ve yönetimi öyle hamleler yapıp, öyle açıklamalarda bulunuyorlar ki, sözle icraat birbirini yalanlıyor. Bırakın yönetimde birlik beraberliği, her bir yönetici adeta kendi kendisiyle çelişiyor.

Fatih Terim. Nam-ı diğer İmparator. Kimilerine göre dâhi, kimilerine göre deli. Bir nevi Christoph Daum yani. Doğruları vardır, tartışılmaz. Ancak bu, yanlışları olduğu gerçeğini de kapatmaz.

Aylar öncesinde yazmıştık. "3'ü 1 arada gitsin" diye! İkisi gitti, kaldı birisi! Maalesef bu saatten sonra geriye dönüş yok. Gidenlere değil, kalana bu maalesef! Zico kaldı Fener'in elinde.

En başından beri olan, hep olmaya da devam edecektir. İnsanoğlu yaşadıkça, iyilik ve kötülük varlığını sürdürecektir. Siyah ve beyaz; etle tırnak gibi ayrılmaz olan bu ikili, düşman kardeşlerin mücadelesini verir. Biri olmazsa diğeri de yoktur!

"Göz bakar, akıl görür" diyen bu dünyadan göçeli çok olsa da, doğru söze ne hacet! Söz, kime sorsanız "kesinlikle" cevabını alacağınız kadar doğru. Doğru da, günümüzde doğruları çıkarlar belirliyor. Kimileri doğruları hakikaten bilmiyor, kimileri ise bile bile çarpıtıyor.

Karanlık koridordaki tüm kapılar kapalıysa sımsıkı, uzaklarda bir yerde de olsa başka bir çıkış var demektir. Yeter ki, yürüyecek gücü ve inancı olsun insanın, bulacaktır ışığı. Ama gerçek bu kadar gözümüzün önündeyken, göz kapaklarımızı acıtacak derecede gözlerimizi yummak bile değiştiremezken doğruyu, bu inat niye bilmem.

Gök delinmiş gün ışımadan. Yağmur taneleri birbirleriyle yarışırcasına iniyor yeryüzüne. Hepsinde bir öfke, bir sinir var adeta. Öyle şiddetli, öyle hırslı vuruyorlar yere.